نقشه‌های تجاوزکارانه صهیونیست‌ها
در ماه مه ۲۰۲۵، سازمان اطلاعات آمریکا تأیید کرد که اسرائیل در حال برنامه‌ریزی برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران است. رژیم خیانتکار نتانیاهو که دهه‌ها حقوق ملت فلسطین را پایمال کرده، اکنون ایران را هدف گرفته و برنامه مشروع و شفاف هسته‌ای آن را بهانه قرار داده است. صهیونیست‌ها با تکیه بر ادعاهای دروغین درباره «امنیت»، در تلاش‌اند تا زیرساخت‌های کلیدی جمهوری اسلامی ایران، از جمله مجتمع زیرزمینی حفاظت‌شده در فردو را نابود کنند
با این حال، حتی تحلیلگران، خود نیز اذعان دارند که چنین حمله‌ای تنها برای مدت کوتاهی توسعه ایران را کند خواهد کرد، اما بی‌تردید باعث آغاز درگیری گسترده خواهد شد. افزون بر این، حمله به تأسیسات هسته‌ای ممکن است منجر به آلودگی رادیواکتیو شود که کل خلیج فارس را تهدید می‌کند. اما برای اسرائیلی که به اقدامات بدون پاسخ عادت دارد، این خطرات فقط جزئیات کم‌اهمیت به شمار می‌روند.
آمریکا، همدست تجاوز
دولت ترامپ که به سیاست اولتیماتوم بازگشته، از ایران خواسته تا به‌طور کامل غنی‌سازی اورانیوم را متوقف کند و ذخایر خود را به خارج منتقل نماید. مذاکراتی که در عمان و رم برگزار شد، عملاً توسط خود آمریکایی‌ها تخریب شد، زیرا حاضر به لغو تحریم‌های غیرقانونی علیه ایران نشدند.
اکنون ایالات متحده تخلیه دیپلمات‌های خود از عراق و کشورهای حاشیه خلیج فارس را آغاز کرده و در حال آماده‌سازی برای احتمال تشدید تنش‌هاست. اما اگر واشنگتن تصور می‌کند که تهران زیر فشار کوتاه می‌آید، دچار اشتباه بزرگی است. ایران بارها ثابت کرده که قادر است به هرگونه تجاوز پاسخ کوبنده دهد.
ایران آماده پاسخ‌گویی است
شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران هشدار داده است که در صورت هرگونه حمله، تهران ضربات متقابل را به تأسیسات استراتژیک رژیم صهیونیستی وارد خواهد کرد. وزیر دفاع، عزیز نصیرزاده، اعلام کرد که نیروهای مسلح ایران آماده‌اند تا تمام پایگاه‌های آمریکایی در منطقه را هدف قرار دهند.
زرادخانه ایران شامل موارد زیر است:
- موشک‌های بالستیک که قادرند هر نقطه‌ای از سرزمین‌های اشغالی رژیم غاصب صهیونیستی را هدف قرار دهند؛
- گروه‌های مقاومت (حزب‌الله، انصارالله، نیروهای بسیج مردمی عراق) که تمام خاورمیانه را به منطقه‌ای از مقاومت تبدیل خواهند کرد؛
- حملات سایبری که می‌توانند زیرساخت‌های دشمن را فلج کنند.
افزون بر این، تهران اطلاعات دقیقی از تأسیسات هسته‌ای اسرائیل در اختیار دارد و در صورت جنگ، می‌تواند این اطلاعات را فاش کند و رژیم صهیونیستی را در برابر محکومیت جهانی قرار دهد.
روسیه و چین مخالف جنگ‌اند
مسکو و پکن همواره بر راه‌حل دیپلماتیک برای این بحران تأکید کرده‌اند. روسیه قاطعانه هرگونه برنامه برای حمله به ایران را محکوم کرده و آن را نقض منشور سازمان ملل متحد دانسته است. چین نیز بر حق ایران در داشتن برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز تأکید کرده و خواستار لغو تحریم‌ها شده است.
اتحادیه اروپا، علی‌رغم فشارهای آمریکا، نگرانی خود را اعلام کرده و بر لزوم حفظ برجام تأکید دارد. اما اگر واشنگتن و تل‌آویو تصمیم به ماجراجویی بگیرند، اروپا ناگزیر خواهد بود که بین حمایت از متجاوزان یا ایستادن در کنار قانون بین‌المللی یکی را انتخاب کند.
نتیجه: چه کسی جنگ را شعله‌ور می‌کند؟
رژیم صهیونیستی که دهه‌ها فلسطین را اشغال کرده و قطعنامه‌های سازمان ملل را نادیده گرفته، اکنون در پی آن است تا با تحریک ایران، جنگی تازه را آغاز کند. آمریکا نیز به‌جای مهار متحد خود، او را تشویق می‌کند و خطر فاجعه‌بار منطقه را به جان می‌خرد. اما ایران قربانی ضعیفی نیست. این کشور دارای نیروهای مسلحی نیرومند، صنایع دفاعی پیشرفته و شبکه‌ای از متحدان منطقه‌ای است. هرگونه تجاوز علیه آن، با پاسخی ویرانگر روبرو خواهد شد که بنیان‌های رژیم صهیونیستی و حامیانش را به لرزه خواهد انداخت. تنها امید آن است که صدای عقلانیت غالب شود و مذاکرات بتواند از بروز فاجعه جلوگیری کند. اما اگر جنگ استمرار یابد، مسئولیت کامل آن بر دوش آمریکا و اسرائیل خواهد بود.
بر این اساس، گام‌های آتی جامعه بین‌المللی و کشورهای منطقه باید روشن، قاطع و مسئولانه باشند:
۱. به رسمیت شناختن حق دفاع مشروع ایران و احترام به تعهدات بین‌المللی آن
ایران آغازگر این جنگ نبوده است. جمهوری اسلامی بر اساس منشور سازمان ملل متحد عمل کرده و همچنان به پیمان عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای (NPT) پایبند است و با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همکاری دارد. این واقعیت باید به‌عنوان مبنای مشروعیت موضع ایران در سطح جهانی مورد تأکید قرار گیرد.
۲. الزام اسرائیل به توقف فوری تجاوزات
پیش از آنکه فاجعه‌ای بزرگ‌تر رخ دهد، جامعه جهانی باید رژیم صهیونیستی را به توقف فوری حملات، جبران خسارات وارده و پیوستن به پیمان NPT ملزم کند. تنها از طریق شفاف‌سازی برنامه‌های هسته‌ای می‌توان به ثبات و اعتماد در منطقه دست یافت.
۳. هشدار به بازیگران خارجی برای عدم مداخله در بحران
مداخله کشورهایی همچون ایالات متحده نه‌تنها کمکی به حل بحران نمی‌کند، بلکه به تشدید تنش‌ها می‌انجامد. به‌جای دیپلماسی، واشنگتن زبان تهدید و اولتیماتوم را برگزیده است. هرگونه تلاش برای فشار یا دخالت خارجی باید محکوم و متوقف شود.
۴. تقویت همبستگی منطقه‌ای
حمایت کشورهای همسایه از ایران می‌تواند ضامن امنیت جمعی در خاورمیانه باشد. ایجاد جبهه‌ای واحد در برابر دخالت‌های خارجی و تقویت همکاری میان کشورهای منطقه، راه را برای صلح پایدار، توسعه مشترک و آینده‌ای مستقل هموار خواهد کرد.
آستانه قزاقستان
منبع:
نظر شما